บทที่ 7

ซาร่าห์เหลือบมองผลงานที่ส่งเข้ามา ผลงานเหล่านี้ถูกรวบรวมทางออนไลน์ภายใต้นามแฝง และชิ้นที่คาลวินสนใจนั้นมีชื่อว่า "ฮาร์ท"

"นักออกแบบคนนี้เคยร่วมงานกับเรามาก่อนค่ะ" ซาร่าห์พูดพลางปิดแฟ้มผลงานแล้วหันไปหาผู้ช่วยของเธอ "คุณสกอตต์ชอบดีไซน์ของคุณฮาร์ท เราควรจะติดต่อเพื่อร่วมงานกันอย่างจริงจังมากขึ้น"

คาลวินพยักหน้า ดีไซน์ของฮาร์ทโดดเด่นสะดุดตาเขามาก

หลังจากที่ได้ดูผลงานที่ส่งเข้ามานับไม่ถ้วน ซึ่งทั้งหมดใช้โทนสีแดงและเขียวตามแบบฉบับเพื่อขับเน้นธีมคริสต์มาสด้วยซานตาคลอสหรือต้นคริสต์มาส การเลือกใช้โทนสีเบจและสีน้ำตาลของฮาร์ทจึงให้ความรู้สึกที่สดใหม่

ดีไซน์ชิ้นนี้เป็นกระโปรงทรงเมอร์เมดเข้ารูปยาวถึงข้อเท้า ด้านหลังเพนต์เป็นรอยลากเลื่อน และตกแต่งด้วยองค์ประกอบของกวางเรนเดียร์—ดูมีเอกลักษณ์และสง่างาม

คาลวินเคยเรียนด้านการออกแบบแฟชั่นในมหาวิทยาลัยและมีมาตรฐานด้านการออกแบบที่สูงมาก ครั้งสุดท้ายที่ผลงานชิ้นหนึ่งทำให้เขาประทับใจได้ขนาดนี้คือตอนที่ได้เห็นในนิทรรศการจบการศึกษาเมื่อหลายปีก่อน

เขาได้เห็นผลงานของแพทริเซียและรู้สึกทึ่งกับสไตล์ที่โดดเด่นและล้ำสมัยของเธอ

"แพทริเซียดังมากเลยนะ เธอชนะรางวัลทุกการแข่งขันที่เข้าร่วมตอนเรียนมหาวิทยาลัย แถมยังเรียนจบด้วยเกียรตินิยมอีก" เพื่อนๆ ของเขาเคยชื่นชมไว้

"มีหลายบริษัทแย่งกันตัวเธอ แต่เธอตอบรับข้อเสนอจากเชิร์ชกรุ๊ปด้วยเงินเดือนสูงลิ่ว น่าอิจฉาชะมัด!"

ชื่อของแพทริเซียเป็นที่รู้จักกันดีในสถาบันแฟชั่นเมโทรสไตล์

คาลวินจับตาดูแพทริเซียมานับตั้งแต่นั้น หลังจากที่เขาเข้ามาดูแลบริษัทโมเดลลิ่ง เขาก็ได้ติดต่อธุรกิจกับเชิร์ชกรุ๊ปเป็นครั้งคราว และในที่สุดก็ได้รู้ว่าแพทริเซียไม่เคยเข้าร่วมงานกับพวกเขาเลย

กลับมาสู่ปัจจุบัน นิ้วของคาลวินยังคงลูบไล้อยู่บนภาพสเก็ตช์ เขาเอ่ยถาม "เราพอจะสร้างชุดตัวอย่างตามดีไซน์นี้ให้เสร็จเร็วๆ ได้ไหมครับ"

"ไม่มีปัญหาค่ะ"

คาลวินยิ้มและจับมือกับซาร่าห์ "หวังว่าเราจะได้ร่วมงานกันนะครับ"

ซาร่าห์ยิ้มตอบ

ทันทีที่คาลวินจากไป ผู้ช่วยก็รีบวิ่งเข้ามาในห้องทำงานของซาร่าห์

"คุณซาร่าห์คะ ให้ฉันติดต่อคุณฮาร์ทคนนี้เลยไหมคะ"

ซาร่าห์ชะงักมือขณะจัดเอกสารแล้วเงยหน้าขึ้น "จำเป็นด้วยเหรอ คุณฮาร์ทก็เป็นพนักงานคนหนึ่งของเราอยู่แล้วนี่"

"อะไรนะคะ" ผู้ช่วยทำหน้างง

เมื่อเห็นสีหน้างุนงงของผู้ช่วย ซาร่าห์ก็แสยะยิ้มแล้วดึงแฟ้มเอกสารออกมาจากลิ้นชักใกล้ๆ

ข้างในเป็นแบบดีไซน์ที่เหมือนกับผลงานของฮาร์ททุกประการ แต่มีข้อมูลของผู้ส่งแนบมาด้วย

ชื่อของผู้ส่งถูกเขียนไว้อย่างชัดเจน: [ไอรีน]

"ฉันบอกไปแล้วนี่ว่าคุณฮาร์ทร่วมงานกับบริษัทเราเป็นโปรเจกต์ระยะยาวอยู่แล้ว เราจำเป็นต้องตามหาเธออีกเหรอ"

ผู้ช่วยเข้าใจในทันทีแต่ก็ยังกังวล "แบบนี้จะไม่แย่เหรอคะถ้ามีคนรู้เข้า"

"ก็แค่จ่ายเงินก้อนโตให้เธอเป็นค่านามปากกากับไอเดีย มันคุ้มค่าน่า"

ซาร่าห์เคาะนิ้วเบาๆ ลงบนแฟ้ม ไม่เห็นว่าเรื่องนี้จะมีปัญหาตรงไหน

เมื่อไม่นานมานี้ ไอรีนตกเป็นประเด็นซุบซิบนินทาในโลกออนไลน์ ถูกตราหน้าว่าเป็นผู้หญิงเจ้าแผนการและโดนวิพากษ์วิจารณ์อย่างหนัก

ซาร่าห์พอใจอย่างยิ่งที่ได้เห็นความตกต่ำของไอรีน

หลังจากนั้นไม่นาน ไอรีนก็ติดต่อมาหาเธอ บอกว่าต้องการใช้การแข่งขันของบริษัทเพื่อสร้างภาพลักษณ์ที่ดีขึ้น ซึ่งก็เป็นนัยว่าต้องการให้ซาร่าห์ใช้อิทธิพลของตัวเองช่วย

ตอนแรกซาร่าห์ไม่อยากจะตกลง แต่แล้วเธอก็คิดได้ว่าไอรีนกับชาร์ลส์เติบโตมาด้วยกัน และแม่ของชาร์ลส์ก็รักไอรีนเหมือนลูกสาวแท้ๆ

ถ้าเธอสามารถใช้เส้นสายนี้เพื่อเอาใจเหล่าผู้ทรงอิทธิพลทางการเงินแห่งลูมินัสซิตี้ได้ หุ้นของเชิร์ชกรุ๊ปจะต้องพุ่งสูงขึ้นอย่างแน่นอน

อย่างไรเสียการแข่งขันพวกนี้ก็มักจะมีการกำหนดผู้ชนะไว้ล่วงหน้าอยู่แล้ว ไอรีนไม่ได้อยากจะออกแบบเอง แต่เลือกที่จะซื้อผลงานจากผู้เข้าแข่งขันคนอื่น

เธอชอบผลงานของฮาร์ทในทันทีและยินดีที่จะจ่ายในราคาสูง

ซาร่าห์ไม่ต้องเสียเงินเลยสักบาท แค่ทำหน้าที่เป็นคนกลาง ซึ่งเธอก็ยินดีที่จะทำ

ทันใดนั้น โทรศัพท์ของเธอก็สว่างขึ้นพร้อมกับข้อความจากไอรีน

[ซาร่าห์ อย่าลืมสัญญานะ! รักนะ!]

วินาทีต่อมา เงินค่าซื้อสัญญาจำนวนมากก็ถูกโอนเข้าบัญชีของซาร่าห์

แววตาของซาร่าห์มืดลงขณะที่เธอดับหน้าจอแล้วบอกกับผู้ช่วยว่า “เตรียมรายชื่อผู้ชนะแล้วแจ้งทีมปฏิบัติการให้ประกาศผลตามแผน ส่วนเรื่องของฮาร์ท ให้ติดต่อเธอไปส่วนตัว”

ผู้ช่วยพยักหน้ารับอย่างเข้าใจ

ในขณะเดียวกัน ช่วงนี้ชาร์ลส์กลับบ้านน้อยลง และแพทริเซียก็เริ่มชินกับมันแล้ว

แต่เอมิลี่กลับรบเร้าเธอไม่หยุดให้โทรหาชาร์ลส์และถามว่าเขาจะกลับมาเมื่อไหร่

แพทริเซียประหลาดใจที่เอมิลี่ติดชาร์ลส์ขนาดนี้ เธอจำได้ว่าในชาติที่แล้ว เอมิลี่ไม่ได้ติดพ่อขนาดนี้และไม่ได้รบเร้าจะตามหาชาร์ลส์เลย

‘ชาร์ลส์กับเอมิลี่สนิทกันขนาดนั้นเลยเหรอ’ แพทริเซียสงสัย

“คุณนายแอนเดอร์สันคะ ดิฉันสังเกตว่าคุณปวดท้องตอนมีประจำเดือนครั้งล่าสุด เลยไปอ่านเจอในเน็ตมาว่าซุปไก่ดีต่ออาการปวดประจำเดือนค่ะ ลองดื่มสักพักแล้วจะรู้สึกดีขึ้นนะคะ!”

เอลลี่พูดพร้อมกับยื่นชามซุปไก่ที่ทำขึ้นเป็นพิเศษให้แพทริเซีย

แพทริเซียนั่งขัดสมาธิบนโซฟาพลางเลื่อนดูไอแพด “วางไว้ตรงนั้นแหละ เดี๋ยวเย็นลงแล้วฉันจะดื่มเอง”

“คุณแอนเดอร์สันไม่ได้บอกว่าจะกลับมาคืนนี้ไหมคะ ดิฉันต้องเตรียมอาหารเย็นของเขาไว้หรือเปล่าคะ”

แพทริเซียกำลังจะตอบว่าไม่ แต่แล้วก็ได้ยินเสียงรองเท้ากระทบพื้น

ชาร์ลส์เดินเข้ามาด้วยท่าทีเหนื่อยล้าจากการทำงานมาทั้งวัน

“แพทริเซีย” เขาเอ่ยขึ้นพลางขมวดคิ้วมองท่านั่งสบายๆ ของเธอ “ผมต้องคุยกับคุณ”

แพทริเซียมองเขาด้วยความสงสัย

เธอเดินตามเขาไปที่ห้องทำงาน

ชาร์ลส์พูดขณะถอดเสื้อสูทออก “เอมิลี่โตพอที่จะเข้าโรงเรียนได้แล้ว ผมให้พอลเลือกโรงเรียนอนุบาลมาสองสามแห่ง คุณลองดูว่ามีที่ไหนเหมาะสมบ้าง”

เขายื่นเอกสารให้เธอ และแพทริเซียก็ตรวจดูอย่างละเอียด

ในชาติที่แล้ว เรื่องการเข้าเรียนของเอมิลี่ถูกตัดสินโดยมิสซี่ ซึ่งเลือกโรงเรียนอนุบาลแห่งเดียวกับเจ็ต แอนเดอร์สัน ลูกชายของเธีย

เอมิลี่ต้องไปอยู่ในห้องเรียนคละอายุ ซึ่งอ้างว่าจะได้รับการดูแลเป็นพิเศษ แต่เธอกลับถูกเจ็ตและเด็กคนอื่น ๆ รังแก

แพทริเซียโยนข้อมูลของโรงเรียนอนุบาลแห่งนั้นลงถังขยะ “ที่นี่ไม่ดีเลย การจัดการวุ่นวายมาก”

ชาร์ลส์เลิกคิ้ว “คุณรู้ได้ยังไง”

แพทริเซียตอบอย่างจริงจัง “การศึกษาของเอมิลี่เป็นเรื่องสำคัญ แน่นอนว่าฉันต้องหาข้อมูลมาอยู่แล้ว”

เธอเลือกโรงเรียนอนุบาลสองสามแห่งที่เธอพอใจ “ที่นี่ดูดีนะ แต่ฉันไม่แน่ใจเรื่องสภาพแวดล้อม”

“โรงเรียนอนุบาลมีวันเปิดให้เข้าชม เราพาเอมิลี่ไปดูและลองสัมผัสบรรยากาศได้”

แพทริเซียพยักหน้า

“ว่าแต่ ผมไปที่คฤหาสน์เก่าแก่มา” ชาร์ลส์พูดขณะปลดกระดุมข้อมือเสื้อ “ผมบอกคุณปู่เรื่องเอมิลี่แล้ว ท่านถามเรื่องการเปลี่ยนนามสกุลของแก”

แพทริเซียถึงกับผงะ เธอเกือบลืมเรื่องนั้นไปแล้ว

ในชาติที่แล้ว เธอกับเอมิลี่ถูกรับกลับเข้ามาในตระกูลแอนเดอร์สัน แต่ไม่ได้เปลี่ยนนามสกุลของเอมิลี่ในทันที

มิสซี่ไม่ชอบพวกเธอ และกว่าที่ชาร์ลส์จะพาเอมิลี่ไปเปลี่ยนนามสกุลก็ตอนที่เธออายุห้าขวบแล้ว

ทำไมครั้งนี้มันถึงเกิดขึ้นเร็วนักนะ แพทริเซียสงสัยว่าในอดีตวิลเลียมเคยเสนอเรื่องนี้แล้วชาร์ลส์ปฏิเสธไปหรือเปล่า

เมื่อเห็นเธอตกอยู่ในภวังค์ ชาร์ลส์ก็กระแอมแล้วเรียกเธอ “แพทริเซีย”

แพทริเซียหลุดจากภวังค์ความคิดแล้วมองไปที่เขา

ชาร์ลส์ทึกทักเอาว่าเธอไม่เต็มใจที่จะให้ลูกสาวใช้นามสกุลของเขา เขามองเธออย่างลึกซึ้งแล้วพูดว่า “ตอนนี้เอมิลี่เป็นส่วนหนึ่งของตระกูลแอนเดอร์สันแล้ว การเปลี่ยนนามสกุลเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้”

แพทริเซียเห็นด้วยกับชาร์ลส์ แต่ก็งุนงงกับการเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันของเขา

“ลองคิดดูแล้วบอกผมแล้วกัน”